برای آنکه ریموت کد فیکس را به رسیور بشناسانید باید تعدادی دیپ سوئیچ که بر روی رسیور قرار دارند را در وضعیت خاصی قرار دهید. سپس تعدادی جامپر درون برد الکترونیکی ریموت ها تعبیه شده که وضعیت آن ها باید همانند وضعیت دیپ سوئیچ ها قرار بگیرد. در این حالت است که رسیور می تواند فرمان صادر شده از آن ها را به راحتی شناسایی کند.
توجه داشته باشید که امنیت ریموت های کد فیکس مقداری پایین است و به راحتی می توان کپی ریموت ماشین را انجام داد. از طرفی دیگر شما نمی توانید تنها یک ریموت را از روی رسیور حذف کنید. بلکه باید وضعیت تمام جامپرهای ریموت های موجود را تغییر دهید تا امنیت خودرو کاهش پیدا نکند. در حال حاضر ریموت های کد فیکس کمتر مورد استفاده قرار می گیرند و افراد به دنبال ریموت های ایمن تری هستند.

در کپی کردن ریموت های کد لرنینگ از نرم افزارهای خاص برای شناسایی ریموت و رسیور استفاده می شود. قطعا میزان امنیت این ریموت ها در مقایسه با نوع قبل بیشتر است. در این روش یک دکمه بر روی رسیور را فشار می دهیم تا در وضعیت شناسایی قرار بگیرد. سپس یک دکمه از ریموت را زده و کد مربوط به آن را در حافظه رسیور ذخیره می کنیم. در این حالت فرمان های صادر شده از ریموت برای رسیور قابل دریافت خواهد بود و خیلی راحت رمزگشایی می شود.
رسیورهایی که از این قابلیت برخوردار هستند ظرفیت های محدودی دارند اما می توان 250 الی 500 ریموت را با آن شناسایی کرد. جالب است بدانید که در ریموت های کد فیکس که در بخش قبل راجع به آن ها صحبت کردیم باید از لحیم کاری برای تنظیم کد ارسال اطلاعات استفاده می کردیم. اما در ریموت های کد لرنینگ نیازی به لحیم کاری نیست و نرم افزارهای مخصوص برای آن طراحی شده است.
توجه داشته باشید که تنوع کدهای ارتباطی بین رسیور و ریموت باعث شده که در ریموت های خودرو و ریموت های درب پارکینگ اختلال ایجاد شود و منجر به باز و بسته شدن ناخواسته آن ها شود. عدم تنوع در این زمینه مشکلات دیگری نیز در پی دارد که می توان به افزایش احتمال کپی ریموت ماشین از طریق افراد غیرمجاز اشاره کرد. پس می توان به این نتیجه رسید که امنیت ریموت کد لرنینگ خیلی هم بالا نیست و برای حفظ امنیت باید به سراغ مدل دیگری از ریموت رفت.

در حال حاضر ریموت هاپینگ از امنیت بالایی برخوردار است زیرا ارتباطی که میان رسیور و ریموت برقرار می شود توسط یک کد ارتباطی است که بر خلاف مدل قبل، ثابت نیست و هر بار یک ارتباطی جدید تولید می شود. در این نوع ارتباط، حدود 16 بیلیون حالت برای کددهی وجود دارد که قطعا کپی برداری از آن ها را غیر ممکن می کند. علاوه بر آن شناساندن ریموت به رسیور صرفا از طریق رسیور انجام نمی شود.

ابتدا باید طول موج یا فرکانسی که ریموت اصلی بر روی آن فعال است را بدانید. بدین منظور می توانید از دستگاه فرکانس یاب استفاده کنید. ریموت را بر روی بخش مخصوص روی دستگاه فرکانس یاب قرار دهید و یکی از دکمه های ریموت را فشار دهید. اکنون می توان طول موج ریموت اصلی را مشاهده کنید. اگر به هر دلیلی امکان استفاده از دستگاه فرکانس یاب وجود ندارد می توانید ریموت را باز کنید و عدد کریستال آن را بخوانید.

مرحله بعدی برای کپی ریموت ماشین آماده سازی ریموت دوم است. به این کار خام کردن نیز می گویند. برای این کار دکمه A و B ریموت را به طور همزمان فشار دهید. بعد از چند ثانیه ریموت 3 بار چشمک می زند. دکمه A را ثابت نگه دارید و دکمه B را رها کنید. اکنون باید دکمه A چندبار فشار دهید تا چراغ ریموت به حالت چشمک زن درآید. حالا باید دکمه A را رها کنید.

بعد از آنکه مراحل فوق در کپی ریموت ماشین را با موفقیت انجام دادید باید ریموت اصلی و آماده شده را مقابل یکدیگر قرار دهید و دکمه های مشابه در هر دو ریموت را به طور همزمان و به مدت 5 الی 10 ثانیه فشار دهید تا چراغ آن ها سه بار چشمک بزند و سپس ثابت بماند. این کار را برای تمام دکمه ها انجام دهید تا کپی به طور کامل انجام شود.
توجه داشته باشید که گیرنده برخی از ریموت ها در پشت آن ها تعبیه شده است. اگر متوجه شدید که ریموت از روبرو کد نمی گیرد باید آن ها را پشت به پشت قرار دهید و مراحل فوق را تکرار کنید.